15η Λειτουργική Συνάντηση Νέων 2017 (27-30 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017) - ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

«ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ».

Αὐ­τός ὁ λό­γος τοῦ Ἁ­γί­ου Ἰ­ω­άν­νου τοῦ Χρυ­σο­στό­μου ἦ­ταν τό συμ­πέ­ρα­σμα τῆς 15^ης Λει­τουρ­γι­κῆς Συ­νάν­τη­σης Νέ­ων, ἡ ὁ­ποί­α πρα­γμα­το­ποι­ή­θη­κε ἀ­πό 27 μέ­χρι 30 Ἰ­ου­λί­ου 2017 στό Ἱ­ε­ρό Προ­σκύ­νη­μα Με­γά­λης Πα­να­γί­ας Χαλ­κι­δι­κῆς, ἀ­πό τόν Σύν­δε­σμο Ὀρ­θο­δό­ξων Νέ­ων τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Ἱ­ε­ρισ­σοῦ, Ἁ­γί­ου Ὅ­ρους καί Ἀρ­δα­με­ρί­ου μέ τίς εὐ­χές τοῦ Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­του μας κ. Θε­ο­κλή­του.
Στήν συ­νάν­τη­ση συμ­με­τεῖ­χαν νέ­οι ἀ­πό τήν Μη­τρό­πο­λη Ἱ­ε­ρισ­σοῦ καί ἀ­πό τίς Μη­τρο­πό­λεις Σερ­ρῶν, Κα­λα­μα­ρι­ᾶς, Κασ­σαν­δρεί­ας, Νε­α­πό­λε­ως, Ζι­χνῶν, Καρ­δίτ­σης, καί Με­σο­γαί­ας.

Κεν­τρι­κός κορ­μός τοῦ προ­γράμ­μα­τος ἦ­ταν οἱ κα­θη­με­ρι­νές ἀ­κο­λου­θί­ες: Ὄρ­θρος, Θεί­α Λει­τουρ­γί­α, Ἑ­σπε­ρι­νός, Ἀ­πό­δει­πνο καί Χαι­ρε­τι­σμοί τῆς Πα­να­γί­ας.

Κεν­τρι­κό θέ­μα τῶν εἰ­ση­γή­σε­ων καί τῶν συ­ζη­τή­σε­ων ἦ­ταν:

«ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ – Ἀ­πει­λή ἤ Ἀ­φορ­μή».

Οἱ Εἰ­ση­γή­σεις πού ἔ­γι­ναν ἦ­ταν:

α. «Δο­κι­μα­σί­ες, τό προ­νό­μι­ο τῶν φί­λων τοῦ Θε­οῦ» ἀ­πό τόν Πρω­το­σύγ­κελ­λο τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως Ἱ­ε­ρισ­σοῦ, Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους καί Ἀρ­δα­με­ρί­ου Ἀρ­χι­μαν­δρί­τη Χρυ­σό­στο­μο Μα­ϊ­δώ­νη,

β. «Οἱ δο­κι­μα­σί­ες στή Ζω­ή καί πῶς πρέ­πει νά ἀν­τι­με­τω­πί­ζον­ται σύμ­φω­να μέ τόν Ἅ­γι­ο Πα­ΐ­σι­ο τόν Ἁ­γι­ο­ρεί­τη» ἀ­πό τόν ἐκ­παι­δευ­τι­κό-συγ­γρα­φέ­α κ. Ρα­κο­βα­λή Ἀ­θα­νά­σι­ο,

γ. «Ἡ ἐμ­πει­ρί­α μι­ᾶς δο­κι­μα­σί­ας καί ἡ ἀν­τι­με­τώ­πι­σή της ἐν Χρι­στῷ» ἀ­πό τόν Ἁ­γι­ο­ρεί­τη Ἱ­ε­ρο­μό­να­χο Βε­νέ­δι­κτο Νε­ο­σκη­τι­ώ­τη, καί τήν μο­να­χή Ἀ­κυ­λί­να ἀ­δελ­φή τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Μο­νῆς Ἁ­γί­ου Κο­σμᾶ Αἰ­τω­λοῦ Ἀρ­ναί­ας.
Κα­θό­λη τήν δι­άρ­κει­α τῆς συ­νάν­τη­σης ὁ π. Χρυ­σό­στο­μος Μα­ϊ­δώ­νης ἦ­ταν πα­ρών, ὡς πνευ­μα­τι­κός σύμ­βου­λος τοῦ Συν­δέ­σμου, ὁ ὁ­ποῖ­ος συμ­με­τεῖ­χε στίς εἰ­ση­γή­σεις καί το­πο­θε­τή­θη­κε πά­νω στά συ­ζη­τού­με­να θέ­μα­τα.

Ἡ μο­να­χή Πα­ρα­σκευ­ή ἀ­πό τήν Ἱ­ε­ρά Μο­νή Ἁ­γί­ου Κο­σμᾶ τοῦ Αἰ­τω­λοῦ Ἀρ­ναί­ας, τήν Πα­ρα­σκευ­ή 28 Ἰ­ου­λί­ου πα­ρου­σί­α­σε στούς νέ­ους τήν δι­α­δι­κα­σί­α πα­ρα­σκευ­ῆς τοῦ προ­σφό­ρου.

Τό Σάβ­βα­το 29 Ἰ­ου­λί­ου οἱ νέ­οι συμ­με­τεῖ­χαν στήν ἐκ­δρο­μή πού πρα­γμα­το­ποι­ή­θη­κε στόν Σο­χό Θεσ­σα­λο­νί­κης, ὅ­που ἐ­πι­σκέ­φτη­καν καί προ­σκύ­νη­σαν στήν Ἱ­ε­ρά Μο­νή Με­τα­μορ­φώ­σε­ως τοῦ Σω­τῆ­ρος Χρι­στοῦ καί δέχ­τη­καν τήν φι­λο­ξε­νί­α καί τίς εὐ­λο­γί­ες τοῦ Ἡ­γού­με­νου τῆς Μο­νῆς Ἀρ­χιμ. Ἰ­ω­αν­νί­κι­ου Κοτ­σώ­νη. Ὁ π. Ἰ­ω­αν­νί­κι­ος μί­λη­σε στούς νέ­ους σχε­τι­κά μέ τό θέ­μα τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν στή ζω­ή μέ­σα ἀ­πό πα­ρα­δεί­γμα­τα δι­α­σή­μων ἀν­θρώ­πων καί μέ­σα ἀ­πό πα­τε­ρι­κά κεί­με­να.

Στή συ­νέ­χει­α τῆς ἐκ­δρο­μῆς ἔ­γι­νε ἐ­πί­σκε­ψη στόν Σταυ­ρό Θεσ­σα­λο­νί­κης γι­ά μπά­νι­ο καί με­ση­με­ρι­α­νό φα­γη­τό. Ἰ­δι­αί­τε­ρες εὐ­χα­ρι­στί­ες πρέ­πει νά δο­θοῦν στόν Σε­βα­σμι­ώ­τα­το Μη­τρο­πο­λί­τη Ἱ­ε­ρισ­σοῦ, Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους καί Ἀρ­δα­με­ρί­ου κ. Θε­ό­κλη­το, ὁ ὁ­ποῖ­ος κά­λυ­ψε ὅ­λα τά ἔ­ξο­δα τῆς ἐκ­δρο­μῆς συμ­πε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου καί τοῦ με­ση­με­ρι­α­νοῦ γεύ­μα­τος τῶν ἐκ­δρο­μέ­ων.

Τό ἀ­πό­γευ­μα τοῦ Σαβ­βά­του οἱ νέ­οι εἶ­χαν μο­να­δι­κή εὐ­λο­γί­α, νά προ­σκυ­νή­σουν τά Μαρ­τυ­ρι­κά Ἱ­ε­ρά Λεί­ψα­να τῆς Ἁ­γί­ας Νε­ο­μάρ­τυ­ρος Ἀ­κυ­λί­νης, τά ὁ­ποῖ­α φυ­λάσ­σον­ται στό Ἐ­πι­σκο­πεῖ­ο καί με­τα­φέρ­θη­καν ἀ­πό τόν π. Παΐ­σι­ο μέ τήν εὐ­λο­γί­α τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του.

Τήν τε­λευ­ταί­α μέ­ρα οἱ νέ­οι μί­λη­σαν γι­ά τίς προ­σω­πι­κές δο­κι­μα­σί­ες πού ἔ­χουν πε­ρά­σει στή ζω­ή τους καί ὁ­μο­λό­γη­σαν ὅ­τι πο­λύ τους ἄγ­γι­ξε τό θέ­μα κα­θώς τούς προ­ε­τοί­μα­σε στήν ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν νέ­ων δο­κι­μα­σι­ῶν πού τούς πε­ρι­μέ­νει.

Ὅ­λοι οἱ νέ­οι πού ἔ­λα­βαν μέ­ρος στή Λει­τουρ­γι­κή Συ­νάν­τη­ση συμ­φώ­νη­σαν, ὅ­τι αὐ­τή ἡ συ­νάν­τη­ση θά πρέ­πει νά συ­νε­χι­σθεῖ καί νά γί­νει πρό­τυ­πο, ὥ­στε νά γί­νε­ται καί σέ ἄλ­λες Μη­τρο­πό­λεις καί νά ἐν­τα­χθεῖ στά νε­α­νι­κά προ­γράμ­μα­τα τοῦ Κα­τη­χη­τι­κοῦ καί πνευ­μα­τι­κοῦ ἔρ­γου τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας.

Μέ βά­ση τίς εἰ­ση­γή­σεις καί τίς συ­ζη­τή­σεις ἐ­ξή­χθη­σαν τά πα­ρα­κά­τω πο­ρί­σμα­τα, πού συ­νο­ψί­ζουν τά ὅ­σα ἔ­γι­ναν καί ἐ­λέ­χθη­σαν στό τε­τρα­ή­με­ρο.

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗΣ 2017

α. Αἰ­τί­ες τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν

• Ὁ Ἱ­ε­ρός Χρυ­σό­στο­μος πού δο­κι­μά­σθη­κε πο­λύ, λέ­ει γι­ά τίς αἰ­τί­ες τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν:
• Εἶ­ναι δε­δο­μέ­νο ὅ­τι θά ὑ­πάρ­ξουν δο­κι­μα­σί­ες στή ζω­ή.
• Ζοῦ­με σέ ἕ­να κό­σμο ἀν­τι­εκ­κλη­σι­α­στι­κό καί ἀν­τι­σταυ­ρι­κό, μέ ἰ­δα­νι­κό τήν ἱ­κα­νο­ποί­η­ση τῶν πα­θῶν.
• Ἡ θλί­ψη εἶ­ναι με­γά­λο ἀ­γα­θό, ὅ­ταν δί­νε­ται μέ μέ­τρο.
• Ὁ Θε­ός πα­ρα­χω­ρεῖ τίς δο­κι­μα­σί­ες γι­ά ἄ­σκη­ση καί ὄ­χι γι­ά ἥτ­τα καί ἀ­πελ­πι­σί­α.
• Ἡ με­γά­λη δο­κι­μα­σί­α εἶ­ναι ἡ ἀ­να­ζή­τη­ση τῆς πί­στης.
• Ἡ με­γα­λύ­τε­ρη δο­κι­μα­σί­α εἶ­ναι ἡ ἁ­μαρ­τί­α.
• Ὁ Ὅ­σι­ος Παΐσι­ος ὁ Ἁ­γι­ο­ρεί­της λέ­ει γι­ά τίς αἰ­τί­ες τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν:
• Ὁ Θε­ός ἐ­πι­τρέ­πει τούς πει­ρα­σμούς, γι­α­τί μᾶς ὠφε­λοῦν.
• Ἡ δο­κι­μα­σί­α εἶ­ναι τό σκαμ­πί­λι τοῦ Θε­οῦ γι­ά νά μᾶς συ­νε­τί­σει.

Οἱ ὁ­μι­λη­τές εἶ­παν:

• Πρίν τήν Ἀ­νά­στα­ση πάν­τα προ­η­γεῖ­ται ὁ Σταυ­ρός.
• Ὁ Θε­ός δέν εἶ­ναι ἐκ­δι­κη­τής, ἀλ­λά γι­α­τρός-παι­δα­γω­γός πού χρη­σι­μο­ποι­εῖ τίς θλί­ψεις ὡς φάρ­μα­κα.
• Ὁ χα­ρα­κτή­ρας τῆς θλί­ψη εἶ­ναι 1. Παι­δα­γω­γι­κός. Ὅ­λα γί­νον­ται γι­ά τό συμ­φέ­ρον τοῦ ἀν­θρώ­που σύμ­φω­να μέ τήν πρό­νοι­α τοῦ Θε­οῦ (Μ. Ἀν­τώ­νι­ος). 2. Πνευ­μα­τι­κός. Γι­ά τήν πνευ­μα­τι­κή πρό­ο­δο, γι­ά νά ὑ­πάρ­χει τα­πεί­νω­ση «Νο­μο­θέ­τη­σόν με, Κύ­ρι­ε, τήν ὁ­δόν τῶν δι­και­ω­μά­των σου, καί ἐκ­ζη­τή­σω αὐ­τήν δι­α­παν­τός» (Ψάλ. 118).
• Ὁ σταυ­ρός τρο­μά­ζει, γι­α­τί δι­α­λύ­ει τήν ἄ­νε­ση. Ἡ συ­νε­χής ἄ­νε­ση ὁ­δη­γεῖ στήν ἀ­λα­ζο­νεί­α.

β. Ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν

• Ὁ Ἱ­ε­ρός Χρυ­σό­στο­μος πού ἀν­τι­με­τώ­πι­σε τίς δο­κι­μα­σί­ες νι­κη­φό­ρα λέ­ει:
• Οἱ δο­κι­μα­σί­ες πρέ­πει νά ἀν­τι­με­τω­πί­ζον­ται μέ πί­στη ἰ­σχυ­ρή, γεν­ναι­ό­τη­τα, προ­σευ­χή, ἀν­δρεί­α καί ὑ­πο­μο­νή.
• Ὁ Χρι­στός μᾶς δεί­χνει τόν τρό­πο ἀν­τι­με­τώ­πι­σης τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν μέ τό πα­ρά­δει­γμά Του: «ἐν τῷ κό­σμῳ θλῖψιν ἕ­ξε­τε, ἀλ­λά θαρ­σεῖ­τε. Ἐ­γώ νε­νί­κη­κα τόν κό­σμον» (Ἰω. 16. 33)
• Μό­νο μέ τή χά­ρη τοῦ Θε­οῦ μπο­ροῦ­με νά νι­κή­σου­με τόν πνευ­μα­τι­κό πό­λε­μο πού ἔ­χου­με μέ­σα μας.
• Ὁ Ὅ­σι­ος Παΐσι­ος ὁ Ἁ­γι­ο­ρεί­της γι­ά τήν ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν λέ­ει:
• Σ’ αὐ­τό πού θά δώ­σου­με ἐ­ξε­τά­σεις εἶ­ναι ἡ προ­αί­ρε­ση. Σ’ ὅ­λη τή δι­άρ­κει­α τῆς ζω­ῆς μας ἀ­γω­νι­ζό­μα­στε νά ἐ­πι­λέ­ξου­με τό σω­στό. Εἴ­μα­στε ἐ­λεύ­θε­ροι νά ἀ­γα­πή­σου­με ἤ νά μι­σή­σου­με.
• Δο­κι­μα­σί­α εἶ­ναι ὁ πό­λε­μος τῶν λο­γι­σμῶν. Ὁ Ἀ­δάμ καί ἡ Εὔα ἔχασαν τόν πα­ρά­δει­σο ἀ­πό ἕ­να λο­γι­σμό...
• Μήν ἔ­χου­με πε­ποί­θη­ση στόν ἑ­αυ­τό μας. Ὁ Θε­ός ἀ­πο­τρα­βά­ει τή χά­ρη του ἀφ­’ἑ­νός μέν νά δεί­ξει, ὅ­τι χω­ρίς Ἐ­κεῖ­νον δέν μπο­ροῦ­με νά κά­νου­με «οὐ­δέν» (Ἰω. 15. 5) καί ἀφ­’ ἑ­τέ­ρου νά μᾶς νά μᾶς κά­νει πι­ό δυ­να­τούς.
• Ἡ δο­κι­μα­σί­α ἀ­φυ­πνί­ζει! Δί­νει ἔν­τα­ση καί βά­θος στήν προ­σευ­χή. Μέ τήν προ­σευ­χή τα­πει­νω­νό­μα­στε καί ὁ Θε­ός μᾶς φω­τί­ζει. Ἡ προ­σευ­χή δι­ώ­χνει τίς κα­κές σκέ­ψεις.
• Νά δεί­χνου­με ἀρ­χον­τι­ά στίς δο­κι­μα­σί­ες μέ ὑ­πο­μο­νή.
• Ὁ Ἅ­γι­ος Πα­ΐ­σι­ος ἔ­παιρ­νε πά­νω του τήν θλί­ψη τῶν ἄλ­λων, συ­νέ­πα­σχε. Φορ­τω­νό­ταν στήν πλά­τη του τόν πό­νο τῶν ἀν­θρώ­πων καί τόν ἔ­κα­νε προ­σευ­χή. Ὅ­μως πα­ρέ­με­νε χα­ρού­με­νος καί εἰ­ρη­νι­κός. Αὐ­τή εἶ­ναι εἶ­ναι ἐν Χρι­στῷ ἀν­τι­με­τώ­πι­ση καί πα­ρη­γο­ρι­ά.
• Πρέ­πει νά ἀ­κουμ­ποῦ­με τήν δο­κι­μα­σί­α μας στόν Θε­ό ζη­τών­τας τό ἔ­λε­ός του. Ὁ πά­σχων Θε­ός κα­τοι­κεῖ μέ­σα στήν καρ­δι­ά τοῦ ἀν­θρώ­που πού πά­σχει, γι­α­τί μό­νο ὁ Θε­ός κα­τα­λα­βαί­νει τόν πό­νο τοῦ ἀν­θρώ­που, πού πῆ­ρε πά­νω του ὅ­λο τόν πό­νο τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας.
• Τόν με­γα­λύ­τε­ρο πό­νο, ἄν τόν ἀ­κουμ­πή­σεις στόν Χρι­στό γί­νε­ται σι­ρό­πι.

Οἱ ὁ­μι­λη­τές εἶ­παν:

• Τό πῶς ἀν­τι­με­τω­πί­ζει ὁ ἄν­θρω­πος τή δο­κι­μα­σί­α ἐ­ξαρ­τᾶ­ται ἀ­πό τήν πνευ­μα­τι­κή του κα­τά­στα­ση
• Οἱ σκέ­ψεις γί­νον­ται λό­γι­α, τά λό­γι­α πρά­ξεις καί οἱ πρά­ξεις δη­μι­ουρ­γοῦν χα­ρα­κτή­ρα. Τήν προ­σβο­λή ἀ­πό τούς λο­γι­σμούς μπο­ροῦ­με νά τήν ἐ­λέγ­ξου­με, γνω­ρί­ζον­τας τόν νό­μο τοῦ Θε­οῦ καί με­λε­τών­τας τήν Και­νή Δι­α­θή­κη.
• Οἱ δο­κι­μα­σί­ες δέν πρέ­πει νά μᾶς κα­τα­βά­λουν γι­α­τί σύμ­φω­να μέ τόν Ἄπ. Παῦ­λο δέν πρέ­πει νά λυ­πού­μα­στε «κα­θώς καί οἱ λοι­ποί οἱ μή ἔ­χον­τες ἐλ­πί­δα» (Ἅ’ Θεσ. 4,13)
• Σέ κά­θε δο­κι­μα­σί­α νά θυ­μό­μα­στε τόν Ἰ­ώβ: «Εἴ­η τό ὄ­νο­μα Κυ­ρί­ου εὐ­λο­γη­μέ­νον ἀ­πό τοῦ νῦν, καί ἕ­ως τοῦ αἰ­ῶ­νος.»
• Εἶ­ναι γνω­στή ἡ ἔκ­φρα­ση τῶν Πα­τέ­ρων: Δῶ­σε αἷ­μα γι­ά νά λά­βεις πνεῦ­μα.
• Φάρ­μα­κο γι­ά τήν ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν θλί­ψε­ων εἶ­ναι ἡ ἐν­θύ­μη­ση τῶν βί­ων τῶν μαρ­τύ­ρων καί τῶν ἁ­γί­ων.
• Ἄς ὑ­πο­φέ­ρου­με τίς θλί­ψεις, γι­ά νά ἔ­χου­με παρ­ρη­σί­α στόν Θε­ό.
• Οἱ τρεῖς παῖ­δες ἐν κα­μί­νῳ δι­καί­ω­σαν τόν Θε­ό γι­ά τή δο­κι­μα­σί­α τους. Ἀ­πο­δέ­χθη­καν τήν ὑ­παι­τι­ό­τη­τά τους καί ζή­τη­σαν ἔ­λε­ος
• Πρέ­πει νά στη­ρί­ζου­με τούς ἀν­θρώ­πους πού δο­κι­μά­ζον­ται. Κα­τά τή νο­ση­λεί­α ἑ­νός ἀρ­ρώ­στου ἡ συμ­πα­ρά­στα­ση βο­η­θᾶ τόν δο­κι­μα­ζό­με­νο. Ἡ ἀ­γά­πη τῶν συ­ναν­θρώ­πων προ­κα­λεῖ ἀ­να­κού­φι­ση καί χα­ρά στόν πά­σχον­τα
• Ἡ δο­κι­μα­σί­α τῆς ἀρ­ρώ­στι­ας μπο­ρεῖ νά προ­κα­λέ­σει βα­θύ πό­νο στήν ψυ­χή καί ἀ­πελ­πι­σί­α. Ἀν­τι­με­τω­πί­ζε­ται μό­νο ἄν ἀ­φε­θοῦ­με ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κά στό θέ­λη­μα τοῦ Θε­οῦ. Ὅ­ταν γί­νει αὐ­τό, τό­τε ὁ πό­νος με­τα­τρέ­πε­ται σέ δύ­να­μη καί χα­ρά ἐν Χρι­στῷ, δι­ό­τι τό Ἅ­γι­ο Πνεῦ­μα πλη­ρο­φο­ρεῖ τήν ψυ­χή γι­ά τό σχέ­δι­ο τῆς πρό­νοι­ας τοῦ Θε­οῦ.

γ. Οἱ συ­νέ­πει­ες τῶν δο­κι­μα­σι­ῶν στή ζω­ή ὅ­ταν ἀν­τι­με­τω­πί­ζον­ται μέ τή βο­ή­θει­α τοῦ Θε­οῦ

• Σέ αὐ­τή τή ζω­ή δέν ἤρ­θα­με νά βο­λευ­τοῦ­με (ὑ­λι­κά). Δί­νου­με ἐ­ξε­τά­σεις νά πά­ρου­με τή βά­ση, ἕ­να πεν­τα­ρά­κι, γι­ά νά πε­ρά­σου­με.
• Μέ τή δο­κι­μα­σί­α κά­ποι­ος ἤ ξε­πλη­ρώ­νει ἤ κα­τα­θέ­τει.
• Οἱ δο­κι­μα­σί­ες μᾶς κά­νουν ἤ­ρε­μους, τα­πει­νούς καί πρά­ους
• Ἡ θλί­ψη συν­δέ­ει καί συ­σφίγ­γει τούς δε­σμούς με­τα­ξύ των πι­στῶν.
• Ἡ δο­κι­μα­σί­α εἶ­ναι ἡ ἐ­πί­σκε­ψη τοῦ Θε­οῦ πού ὁ­δη­γεῖ στή με­τά­νοι­α.
• Ἄν κά­νου­με ὑ­πο­μο­νή στίς θλί­ψεις, ἔ­χου­με νά λα­βαί­νου­με ἀ­πό τόν Θε­ό.
• Ἡ αἰ­σι­ο­δο­ξί­α γεν­νι­έ­ται ἀ­πό τήν πί­στη καί τήν ἐλ­πί­δα στό Χρι­στό.
• Ζή­τη­σα κα­θα­ρή καρ­δι­ά καί μοῦ ἔ­δω­σε δο­κι­μα­σί­ες.
• Ὁ πό­νος κα­θα­ρί­ζει τήν καρ­δι­ά, καί­γον­ται οἱ ἁ­μαρ­τί­ες καί δι­α­λύ­ον­ται οἱ ψευ­δαι­σθή­σεις

Μα­ζί μέ τόν ἱ­ε­ρό Χρυ­σό­στο­μο καί στά εὔ­κο­λα καί στίς δο­κι­μα­σί­ες πάν­τα λέ­με:
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

ΟΜΙΛΙΕΣ