Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου καυχιέται γιά τό Μητροπολιτικό της Παρεκκλήσιο στά Γαβριάδια τῆς Ἱερισσοῦ πού τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, τῆς Ἰσαποστόλου καί Μυροφόρου. Πρόκειται γιά ἕνα κόσμημα παραδοσιακό πού ἀνήγειραν οἱ παραθεριστές τῶν Γαβριαδίων στό ὄνομα τῆς γυναίκας Ἐκείνης, τῆς Μυροφόρου καί τολμηρᾶς, πού πρώτη δέχθηκε τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας καί χαριτώθηκε νά εἶναι ἡ πρώτη ὕπαρξη πού συνομίλησε μέ τόν Ἀναστάντα Κύριό μας. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἐπίσκοπός μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ τιμᾶ ἰδιατέρως τήν Ἁγία Αὐτή καί ἔχει θέσει ὑπό τήν προστασία του τό πανέμορφο ἐξωκκλήσι της πού γειτνιάζει μέ τήν Ἱερισσό. Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, Πέμπτη 21 Ἰουλίου τό ἀπόγευμα, ἐτελέσθη Μέγας πανηγυρικός Ἑσπερινός πρός τιμήν τῆς Μυροφόρου, τοῦ ὁποίου προέστη ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Παΐσιος Σουλτανικᾶς, Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας, ὁ ὁποίος καί ἐκήρυξε τόν θεῖο λόγο. Νά σημειωθῆ ὅτι λειτουργικῶς ἐξυπηρετεῖται ἀπό τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Ἱερισσοῦ.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς πανηγυρικῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς δύο Διακόνους του π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα καί π. Νικόλαο Τσεπίση. Τόν πλαισίωσαν ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς περιοχῆς Παν. Ἀρχιμ. π. Βαρθολομαῖος Χατζόγλου καί οἱ ἐφημέριοι τῆς Ἱερισσοῦ Πρωτ. π. Μακάριος Ζωνάρας καί π. Βασίλειος Ἀνυφαντής. Ὁ εὐλογημένος Λαός τοῦ Θεοῦ προσῆλθε στή χάρη Της τιμῶντας τήν Ἁγία καί τούς κόπους τῶν φιλοχρίστων κ. Γεωργίου Ἀνανιάδη, τῆς ἐριτίμου συζύγου του κ. Φανῆς καί τῶν συνεργατῶν τους, πού διαθέτουν ἐξοχικά καί παραθερίζουν στά Γαβριάδια.
Στό κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν προσωπικότητα τῆς Ἁγίας πού ἦταν μιά πονεμένη ὕπαρξη, ἀπό τήν ὁποία ὁ Κύριος, κατά τόν Εὐαγγελιστή Μάρκο, ἐξέβαλε ἑπτά δαιμόνια. Καταγόταν ἀπό τά Μάγδαλα τῆς Γαλιλαίας, μικρή πόλη κοντά στή λίμνη τῆς Τιβεριάδος καί ἀκολούθησε τόν Κύριο ὑπηρετῶντας Τον καί διακονῶντας Τον μέχρι τή Σταύρωση καί τήν Ταφή Του. Μαζί μέ ὅμιλο πολλῶν γυναικῶν Τόν ἀκολούθησαν σέ ὅλη Του τήν πορεία καί μετά τήν Ἀνάσταση, ἀφοῦ ἀξιώθηκε νά δῆ τόν Ἀναστάντα Κύριο μαζί μέ τήν Παναγία Μητέρα Του, μετεβλήθη σέ διαπρύσιο κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου, ἀναπτύσσοντας πλουσιότατη ἀποστολική δράση μέχρι τήν Ἰταλία, τή Γαλλία, τήν Αἴγυπτο, τή Φοινίκη, τή Συρία, τήν Παμφυλία κ. ἀ. Κατέληξε στήν Ἔφεσο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὅπου συνάντησε τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη καί κοιμηθεῖσα ἐνταφιάστηκε στή θύρα τοῦ σπηλαίου, ὅπου ἀργότερα ἐκοιμήθησαν οἱ μακάριοι ἑπτά Παῖδες οἱ ἐν Ἐφέσῳ. Εἶναι ἀτίμητος θησαυρός τό γεγονός, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος, ὅτι στή γεραρά Μονή τῆς Σιμωνόπετρας θησαυρίζεται τό ἀριστερό χέρι τῆς Ἁγίας ἄφθαρτο, μέ τό δέρμα του καί τούς τένοντες καί μάλιστα ὑπό φυσιολογική θερμοκρασία ζῶντος ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ.
Καταλήγοντας ὁ Σεβασμιώτατος καί μέ βάση τή λαμπρή προσφορά τῆς Ἁγίας στήν Ἐκκλησία τοῦ Κυρίου, ἀνεφέρθη στό γεγονός ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Ἀναστάς ἔβγαλαν τή γυναίκα ἀπό τό κοινωνικό περιθώριο καί τήν ἀφάνεια καί τῆς ἐπέδωσαν καί τήν προίκισαν μέ ἀξία μοναδική, σέ ἀπόλυτη ἰσοτιμία μέ τόν ἄνδρα, φτάνοντάς την μέχρι τό ὕψος τῆς Παντάνασσας πού ἀποτελεῖ καί τόν σάρκινο Θρόνο τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Ὁ ἄνθρωπος, ἐπεσήμανε ὁ Σεβασμιώτατος, ἐπλάστηκε ἀπό τόν Δημιουργό του ἄρσεν καί θῆλυ, γιά νά διακονήση καί νά ὀμορφύνη τόν κόσμο λέγοντάς του τό νόημά του. Γι’ αὐτό πάντα ἡ Ἐκκλησία τονίζει ὅτι ὁ ἄνδρας χωρίς τή γυναίκα εἶναι μονόπλευρος καί ἡ γυναίκα χωρίς τόν ἄνδρα εἶναι ἡ μία πλευρά τοῦ ἀνδρός.
Τέλος εὐχήθηκε σέ ὅλους ὁ Κύριος μέ τίς εὐχές τῆς Ἁγίας Του, νά ὡραΐζη τόν πανέμορφο αὐτό χῶρο καί νά τόν πλουτίζη μέ ἀναστάσιμη χαρά καί τή Χάρη Του!
